Als ik de foto's van afgelopen twee maanden door scrol, valt het me op dat we werkelijk allerlei uitersten van weersomstandigheden hadden. OKÉ, het was geen dertig graden, maar van sneeuw naar regen naar zon naar regen... En alles had z'n eigen charme, net als alles wat ons bezighield. Ik heb het proberen vast te leggen.
Allereerst ben ik verjaard - negenentwintig jaren op de teller - en heb ik een foto gemaakt van mijn oma. Bij deze de oproep om alsjeblieft te stemmen op een partij die houdt van ouderen, in plaats van hen de 'mogelijkheid' te geven te kunnen sterven. Dat even terzijde.
Ik deed een
weddingshoot en het voorjaar diende zich aan. Snel naar buiten voor een
familyshoot en daarna binnen voor een huiselijk
familieportret. En toen ging het toch maar weer even sneeuwen. We zijn ondertussen in februari. De maand die lieveheersbeestjes en mieren in onze erker introduceerde. Als ik nu opkijk, zie ik er zo weer drie lieveheersbeestjes lopen, de mieren hebben we de toegang ontzegt met een plakkaat kit. Eden vindt ze fantastisch, Noor vindt ze vies en Lev verwijdert ze met een stukje toiletpapier zonder iets te zeggen.
Ja, bloemen, zonlicht, plantjes, boeketten. Heerlijk om wat groen in huis te halen, alhoewel ik vergeet het moois te bewateren. De olijftakken zijn niet goedkoop, maar die kan ik fijn drogen en nog heel lang laten staan.
Het wordt wat zachter en zonniger, maar hier hebben ze spontaan bedacht massaal met een muts op te lopen in huis. Van beren, tot konijnen, houthakkers, astronauten... heerlijk. (Dat hadden ze vorige week moeten bedenken in de vakantie.) Zo'n vakantie gaat ook veel te snel voorbij, trouwens.
Vanavond de aftrap van mijn trouwseizoen, met een kennismakingsgesprek. Spannend en superleuk. Er komen zelfs aanvragen voor volgend jaar binnen. Dat geeft me echt een boost. Want plaatjes schieten doe ik elke dag, maar een bruiloft is toch iets bijzonders.
(Vraag gerust naar de voorwaarden.)
Fijne dag!
