26072016 | Schotland I








S C H O T L A N D was prachtig. Echt. Ik ben verliefd. De eerstvolgende blogs laat ik jullie wat foto's zien, want ze pasten niet in één bericht. Ik kan niet kiezen uit die bijna tweeduizend foto's. Maak dan maar eens een album...
Bij deze een hartelijke knuffel voor mijn ouders die ons uitnodigden en een 'sticky toffee-high-five' (waarover later meer) voor mijn broer(tje). Bedankt voor de gezelligheid!

***

De heenreis verliep vrij vlekkeloos. De boot op tijd gehaald, geen files daar in de 'Highlands' en zelfs hier en daar wild gespot. De boot zelf was overigens ook een belevenis; inclusief bezoekje aan het hospital voor een snee in het ooglid van Lev (die stuiterde na een uur op volle zee iets te enthousiast de badkamer in).

Dikke schik in zo'n hut met z'n vijven natuurlijk. Op de achterbank was het wat minder gezellig na een aantal kilometers, maar ze vielen al snel in slaap. Eenmaal in de buurt van de eindbestemming keken we onze ogen uit. Wat was het mooi. En het beloofde nog mooier te worden.






Zondag maakten we een wandelingetje. Een spannend paadje door een mysterieus bos en ineens sta je dan op een kiezelstrand. Overal schapen en mossen, heel veel groen, heel veel moois.










Maandag gingen we op weg naar "The Old Man Of Stoer; spreekt uit Stoo-er, maar ik zeg gewoon stoer. Ik voelde me erg stoer. Dat werd ook nog tegen ons gezegd door 'zeldzame' wandelaars die we tegenkwamen tijdens onze wandeltocht (of was het droogzwemmen?) Want wat waren onze kindjes dapper en de papa en mama ook, zeiden ze. Tja. Wat zullen we zeggen. Het weer was echt Schots. Erg nat. Maar geen regen hoor. Nee. Het was 'slechts' mist, zei de vrouw die ons voorzag van een kop warme chocolademelk met marshmallows.
De zonsondergang daarentegen was zeer tropisch. Of episch - zoals mijn broertje de ganse vakantie zei. En dat gewoon vanuit ons vakantiehuisje. En die auto's; dat was een goed geslaagde kofferbakverkoop met allerlei huisgemaakt lekkers; scones, taarten en verse groenten... voor het goede doel. Die Schotten kunnen bakken zeg! En wat dacht je van de creatieve 'hutjes' zomaar langs de kant van de weg... handwerk van goede kwaliteit en zo... zo... zo schattig ingericht en van die vriendelijke mensen erbij... zucht...

















Dinsdag vertrokken we naar Ullapool. Vanuit daar maakten we een tocht met een boot. Helaas geen walvissen of orka's, maar een aantal van ons zagen bruinvissen. En boven de foto van de doedelzakspeler zie je niet alleen een nietszeggende partij rotsen, maar ook zeehonden, jawel. Ook zagen we een zeearend (leg dat maar eens vast met je camera // in het echt is het veel leuker) en op de 'Summer Isles' een doedelzakspeler. Jong jochie, maar hij kon toch behoorlijk goed spelen, zeg. Nadat één van onze kinderen een beker chocolademelk omstootte en de rest zijn beker naar behoren leegdronk, gingen we weer met de boot terug naar Ullapool, waar we nog even rondgeslenterd hebben als rasechte toeristen. Deze dag raakte ik geïnspireerd door een vrouw die zat te schilderen en een echtpaar dat van drijfhout en andere vondsten klokken maakte. Leuk, leuker, leukst!

Mooie zonsondergang weer en daar sluiten we voorlopig maar mee af. 

3 opmerkingen:

  1. Danine26.7.16

    Leuk om te lezen en te zien! Fijn dat jullie zo genoten hebben...echt een bijzondere ervaring!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, wat een prachtige foto's!!! Vanaf nu voor eens en altijd heimwee... wat ik je brom....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Weet je.. Jouw foto's zijn zo jouw foto's.... Zo herkenbaar je eigen stijl... En zo genieten... Als ik door ig scroll herken ik ze gelijk zonder dat ik je naam gezien heb.. Heerlijk! Meid ik ga snel je andere verhaal lezen...

    BeantwoordenVerwijderen