De vakantieperiode breekt aan. En eigenlijk is het maar armoe dat we er dan massaal op uit trekken. Wij willen het ook hoor, maar toch...
Wat is het dat we zo uit kunnen kijken naar de vakantie? Die paar dagen of zelfs weken er tussenuit. Even helemaal weg. Even 'unplugged' (alhoewel dat er voor velen ook al niet meer inzit).
We hebben er allemaal behoefte aan, blijkbaar.
Maar volgens mij doen we iets verkeerd. Kan een serie lessen 'grenzen aangeven' bijvoorbeeld geen kwaad. Waarom laten we ons zo druk maken, dat we pas honderden kilometers verderop tot rust kunnen komen?
Hoe moeilijk is het om de snelheid aan te passen in het dagelijks leven? Prioriteiten stellen. Tandje minder hard werken. Loslaten. Vaker ontspannen. Tijd doorbrengen op een manier die goed is in plaats van altijd maar al die verplichtingen achterna rennen...
Ik zit hier vooral tegen mezelf te preken, hoor. Merk dat ik deze dagen constant mezelf aan moet spreken. Want ik denk; 'ik voer nauwelijks wat uit'. Ik ben nog zo moe (gek hè?) en die hitte maakt me bijna vloeibaar... Maar nu we een heerlijk zwembad in de tuin hebben, de kinderen zich daarin kostelijk amuseren en ik tussen de voedingen door een wasje draai, een boek lees en wat fruit schil voor het nageslacht... besef ik dat ik de enige ben die de lat zo hoog legt voor mezelf.
Als we thuiskomen van wat boodschapjes doen, jaag ik de kinderen naar binnen. Vanwaar die haast?
Moet er eentje plassen met drijfnatte zwemkleding. Moet ik me daar nou werkelijk al te druk om maken?
Er ligt een lijst met van die altijd-uitgestelde-klusjes op me te wachten. Óf ik ga eraan beginnen, of ik stop met me druk maken over het feit dat ik nog heel wat fotoalbums moet samenstellen... Ik zou ook eens voor de verandering op tijd naar bed kunnen gaan, om nog maar een voorbeeld te noemen.
Het is heerlijk om cultuur te snuiven in een ander land. En goed om een pauze te nemen. Op adem te komen.
Maar dat we daar een (dure) vakantie voor nodig hebben, is toch armoe. Dus ik zeg deze maand; 'Let's stay home' Niet dat we massaal thuis moeten blijven van Juf Wispeltuut, maar ik bedoel dat we het niet ver weg hoeven te zoeken. Doe niet zo gehaast, trek er wat meer tijd voor uit. Zorg dat je internet uit staat, doe eens een kwartier he-le-maal niets anders dan hangen op je tuinstoel. Keep it simple en organiseer een picknick voor je kinderen op het gras voor het huis. Nodig vrienden uit, laat hen zorgen voor het dessert en regel zelf het hoofdgerecht. Laat de boel de boel en loop samen een rondje na het eten.... dat soort dingen. Misschien wat minder spectaculair, maar het geeft minstens zoveel voldoening - of meer - dan een selfie met de toren van Pisa op de achtergrond... Echt, we zijn niet toe aan vakantie; we willen te veel, het hele jaar door...
Tot slot nog een 'recept' om de komende dagen door te komen. Ik heb zelf namelijk nooit zoveel zin in een warme maaltijd als het erg warm is. Kleine moeite en het is heerlijk; koude pasta. Gooi er doorheen wat je wilt, hier alvast een voorzetje; overigens ook heerlijk voor tussen de middag, dus maak maar meteen een flinke hoeveelheid. En in een grote, aflsuitbare trommel ook goed mee te nemen.
Pasta koken en af laten koelen. En dan de smaakmakers; kleine tomaatjes, gele paprika, lente-ui, komkommer, mozzerella. Dressing; azijn, olijfolie, peper, zout mayonaise, honing en curry. Naar eigen smaak en inzicht ;)
Smakelijk eten!
