20112014 | welkom winter

Het schijnt er bij te horen. Je hebt dagen als huisvrouw dat je denkt - wanneer je 's avonds met een warme kop thee in je handen in het niets zit te staren - dat je nauwelijks wat hebt gedaan.

Dat komt omdat je die dag veel 'kleine' dingen hebt gedaan, druk bent geweest met de kinderen of hebt zitten bellen bijvoorbeeld. 

Gelukkig heb je dan ook dagen waarop je onwijs veel zichtbaars en tastbaars doet. Dat brengt de boel weer in evenwicht. 

Vandaag had ik zo'n dag. Lekker naar de bibliotheek gewandeld met Lev en Leah Nore. De achtertuin kortgewiekt (een beetje onbesuisd, met een grote heggenschaar), de vloer beneden gezogen en gedweild en een taart gemaakt voor de vogeltjes. Met Lev. Er zat een vetlaag op m'n kookplaat, maar die heb ik natuurlijk niet op de foto gezet.

En ook nog even creatief geweest. Van de gesnoeide klimop heb ik een krans gevlochten. Twee uitgedroogde Annabella's erin, zie daar. Voor zolang hij stand houdt een enig gezicht.

Voor ideetjes wat betreft het maken van vogelvoer moet je eens kijken op sites als pinterest. Of deze, maar zo professioneel is'tie van mij niet geworden hoor. Kijk voor de zekerheid even op de site van de vogelbescherming, want je kunt niet zomaar elk vet of zaad voorschotelen. En natuurlijk pas voeren als ze het straks echt koud krijgen.

19112014 | Annie

Annie M.G. Schimdt hoort toch een beetje bij Nederland, zou je kunnen zeggen. Zulke leuke liedjes, zulke heerlijke verhalen. Lev ligt tegenwoordig bijna dagelijks op zijn buik voor de cd-speler. Draait onafgebroken luisterboeken van de bieb. Leuk. Tot op zekere hoogte. Afgezien van het volume en het onrustige gekrakeel op de achtergrond - wat ik meestal prima vind, stuit ik af en toe op bepaalde uitspraken of situaties in de verhaaltjes. Ik herinner me een spreekbeurt van een oud-klasgenoot op het voortgezet onderwijs. Ik zou d'r haast willen vragen of ze de tekst nog ergens heeft. Het ging over Annie. En de vraag in hoeverre dat allemaal onschuldige fictie was.

Een beetje achtergrondinformatie. Annie komt uit een domineesgezin. Maar Annie botste met haar wortels en zette zich af. Een relatie met een getrouwde man, haar 'zelfgekozen levenseinde'; dat zijn toch feiten die niet stroken met mijn persoonlijke levensovertuiging. Ook de manier waarop ze haar rol als vrouw, moeder en huisvrouw invulde kun je misschien wel het beste omschrijven met de benaming 'vrije geest'.

Ik citeer; "Schmidt was voor die tijd zonder meer een vrije geest, die door de toenmalige volksgeest in Nederland niet altijd begrepen werd. Door de kwaliteit van haar werk had ze daarvan niet veel last. Zo schrok ze er niet voor terug om (voor die tijd) pittige taal te gebruiken." 

Ze komt me soms rebels, opstandig over in de verhaaltjes en liedjes; Ik stel me toch wel iets anders voor bij de 'leukste oma van Nederland'. 

Denk aan de gezinssamenstellingen, de gezagsrelatie tussen volwassene en kind, bepaald taalgebruik (tegenover heel leerzaam taalgebruik, dat ook!) enzovoorts. 

Hoe staan we hierin? "Ach, het valt wel mee... 't is onschuldig. De kindertjes vragen zich heus niet af waar moeder Stamper is. Of beseffen niet dat het ongehoorzaam is, daarbij is het slechts fantasie..."

Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Onbewust sijpelt het onze woonkamer in. Moeder die regelmatig lacht om de ongehoorzaamheid van Jip en Janneke. Een scheldende meeuw. (Lev onthoudt uiteraard alleen de uitspraak 'rotmeeuw' uit het hele verhaal.) Volwassenen die neer worden gezet alsof je er niet naar hoeft te luisteren...

Lees de tekst van het liedje van de koningin van Lombardije, onder andere geschreven door Annie. Een koningin gaat uit rijden en zwaait naar haar burgers. En als ze dat zat is (daar hebben we die opstandigheid weer), laat ze een poppenhand maken die zwaait. Als de auto dan een aanrijding heeft met 'lijn zeven' en het niet om de koningin zelf maar om een poppenhand blijkt te gaan, wordt er dit gezongen;

"Toen de ministerraad dat hoorde
Van Lombardije, van Lombardije
Toen gingen ze met hoge boorden
De koningin vermoorden
Maar zeg eens wat gebeurde er met die hand
Die hebben ze op 't graf gezet, zo rechtop in 't zand."

Hoe bedoel je 'onschuldig'? 

Natuurlijk zijn lang niet alle liedjes en verhaaltjes meteen afgeschreven. Er zit ook genoeg leuks bij. Maar ongehoorzaamheid en opstandigheid hoeven we niet aan te leren. Ook niet te stimuleren of te relativeren. Mijns inziens. 

08112014 | lieveling

07112014 | stem

Dit lieve meisje lijkt meer op haar moeder dan haar moeder soms fijn vindt. 

Ze heeft - net als ik - een behoorlijk harde stem. Toen ze nog maar een paar weken oud was  - ik had haar net gevoed en ze lag vredig in mijn armen, we zaten samen op de bank koffie te drinken - en ze gilde ineens zo hard dat we elkaar niet meer verstonden. We schrokken nogal van haar plotselinge uiting van ontevredenheid.

Over het algemeen is ze erg vrolijk. Ze lacht, heeft gevoel voor humor en staat graag in de belangstelling. (Dat heeft ze natuurlijk niet van mij.)  De vindingrijkheid en ondernemingsdrang, het zichtbaar genieten van het verorberen van koek en fruit en vooral het knoeien ermee... Ze verkeert meestal in opperbeste stemming.

Maar dat kan ook zo omslaan. Hmmm. Ook herkenbaar. De welbekende uurtjes voor het avondeten, maar ook als ze haar zin niet krijgt. Ze slaat tegenwoordig letterlijk van zich af. En dan dat gegil. Hoe leer je een kind van anderhalf zoiets af?

Ik zit sinds twee weken op de zangvereniging van de kerk. Het is niet de beste timing, want ik heb al een poosje last van mijn keel. Hoe zou dat toch komen? En toen betrapte ik mezelf erop regelmatig met stemverheffing te spreken. De welbekende uurtjes voor het avondeten, maar ook als ik mijn zin niet krijg. Ik bedoel natuurlijk als het niet gaat zoals...

07112014 | tas

De hoes heeft het al lang geleden begeven. Spijtig, want dat gesleep met het matrasje van het campingbedje kan behoorlijk lastig zijn. Natuurlijk klapt het uit als je halverwege bent, op weg naar de voordeur ofzo. Molton op straat. Je laat bijna het campingbed vallen dat je om je andere schouder hebt hangen. Dat is natuurlijk omdat je geen zin hebt om nog drie keer heen en weer te lopen.En niet te vergeten; er wachten nog twee kinderen in de auto en een luiertas en... 

Vorig weekend zag ik mijn vriendin met een reuzehandige tas lopen. Die bleek een andere vriendin voor haar gemaakt te hebben. Ik dacht; dat kan ik nooit. En toen de maakster aanbood hem voor me te maken, wilde ik er bijna op ingaan. Maar uiteindelijk heb ik hem zelf gemaakt en het is best goed gelukt. Helemaal compleet, van binnen netjes afgewerkt en ruim genoeg om nog een knuffel en een laken of dekentje in mee te nemen. 

Ik krijg meteen zin om meer te naaien. Ooit wil ik aan jurkjes en rokjes voor Leah Nore beginnen. Maar dat schuif ik nog even fijn voor me uit. Ik werk niet graag met patronen. 

Lev vroeg of hij voor de groenten was. "Of voor de Jumbo? Met de boodschappen voor de tas van de naaimachine?"

05112014 | dankdag met het huisgezin

bijbelverhalen met stickers - boekenvoordeel

bijbeldetective - peter martin en peter kent

kijk en luister - laura zwoferink

Elke dag lezen we uit de Bijbel. 's Morgens uit de kinderbijbel, 's middags met het dagboek en 's avonds een mini-Bijbelstudie - op dit moment uit Jesaja. Vaak lezen we 's avonds maar drie verzen, want er is zoveel in de kanttekeningen en verklaringen over te lezen... 

Standaard is de vraag aan Lev; 'Waar ging het over?' En als wij het niet vragen, herinnert hij ons daar  tegenwoordig fijntjes aan. Een goede gewoonte.

Voor ons is het ook leerzaam, want we moeten daardoor ook zelf elke keer kernachtig kunnen samenvatten waar het in dat gedeelte om gaat, wat het ons te zeggen heeft, wat het zegt over de Heere. Overigens is het dan ook weer niet de bedoeling dat we het altijd begrijpelijk maken voor de kinderen en het er zelf als volwassenen niet meer over te hebben. 

Op woensdag is het onze huisgodsdienstavond. Die benaming klopt eigenlijk niet helemaal, want huisgodsdienst is iets wat ons hele dagelijkse leven omvat en niet één avond. Maar op die avond maken we een werkje bij een bepaald thema. We zien bij Lev dat hij het echt leuk en boeiend vind ook op deze manier bezig te zijn met de Bijbelse verhalen. En dat het ook regelmatig terug komt tijdens een gesprek of voorval. 

We lezen en praten erover. En dan het werkje. Kleuren, tekenen, verven, puzzelen. Of de opdracht. (Vooral erg leuk als papa ook wat moet zeggen of doen.) We zingen altijd een psalm of lied na afloop. Lev vult de laatste tijd ook zijn eigen standaardgebed aan. Soms is het echt om je over te verwonderen, wat hij dan zegt. 

Op dit moment werken we over David en Goliath. Vandaag een uitzondering. Het is dankdag, dus is er een mooie aanleiding om over de preek te werken. 

Noach. Hij vond genade in Gods ogen en dat was ook een zegen voor zijn gezin. Wat een belangrijke opdracht voor ons als ouders! Het eerste wat Noach deed toen hij uit de ark kwam, is God de eer geven. Hij bouwde een altaar. Voor de ogen van zijn gezin. Ook dat stemt tot nadenken. Wat leren wij onze kinderen? Eerst nog even dit en dat... Je zou toch denken dat een huis of de voedselvoorraad prioriteit had. Nee - dat was natuurlijk ook maar betrekkelijk gebleken in het afgelopen jaar - Noach weet dat hij behouden is door het Offer, de beloofde Verlosser. En alleen dat geeft zekerheid in het leven. Dat stemt tot dankbaarheid.

Vanavond zullen we proberen niet alleen te spreken van Gods trouw en zorg - dat ook - maar vooral van dat Offer. Van het behoud uit genade. Van Christus.

Dankdag met het huisgezin. Zoals Noach, daar bidden we om.

Zomaar wat tips. Bij de winkel 'boekenvoordeel' zijn dunne boekjes te koop over Bijbelse verhalen. De tekst strookt niet altijd met de Bijbel, maar we lezen altijd het Bijbelgedeelte erbij. Het boek is vooral leuk door de puzzels, plaatjes en vooral de stickers. 

Onlangs kochten we de Bijbeldetective van Peter Martin en Peter Kent. Dit boek nemen we weleens mee als Lev ook naar de kerk gaat. Op elke plaat is veel te zien en langs de rand staan personen, activiteiten of voorwerpen afgebeeld die je kunt terugvinden in de plaat, met wat informatie erbij. 

Voor de kinderen gebruiken we altijd nog de 'Kijk en Luister-serie' van Laura Zwoferink. Mooie platen, begrijpelijke tekst en ook zo mooi verwoord. 

Kleurplaten pluk ik overal vandaan. Via google zoek ik vaak met Engelse zoektermen als ik niet in het Nederlands kan vinden wat ik wil. Als je kijkt op sites als gelovenisleuk.nl of op 'bijbelfeest' of 'familynights' zoekt, kom je ook heel wat inspiratie tegen (en ook wel eens niet). Meestal begint het in onze voorbereiding met het zoeken van het passende Bijbelgedeelte en de kernboodschap. De rest volgt dan vanzelf.

Ik ken het boekje niet, maar vind dat ze altijd mooie dingen schrijft; Andrea van Hartingsveldt-Moree. Ze schreef ook Gouden gezinsmomenten voor ouders met kinderen in de basisschoolleeftijd, over een praktische invulling van de huisgodsdienst. 

Het dagelijks leven in de tijd van de Heere Jezus en Het leven in de tijd van de Bijbel zijn ook mooie boeken om te gebruiken. Het geeft je toch een andere - betere - indruk van die tijd en dan kun je de verhalen ook beter plaatsen.